10 Haziran 2007 Pazar

Cream, yeniden!

Dün tanıştığım biri bana, yalnız yaşamanın zorluklarının ne hissettirdiğini sordu. Ben de, yalnız yaşamanın kolaylıklarının, zorluklarından daha çok şey hissettirdiğini söyledim. Yalnızca kendimden sorumlu olmaktan aldığım tad, yalınlığın kokusunu örtüyor.
Takısızlık güzel aslında. Her yere sığabiliyorum.
Mariko Mori'nin şu anda Groningermuseum'da sergilenen Wave UFO projesini görmek istediğimde, sadece kendi seyahatimi düşünüyor olmaktan memnunum.
Bu "yalnızlığın getirdiği rahatlık" kalkanını başka bir kalkanı korumak veya gizlemek için tutmuş değilim. Öyle bir kalkan yok elimde zaten. Hatta, asıl kontrolsüz kalkan nedeniyle, Funda'nın tavsiyesinin ne kadar yerinde olduğunu da biliyorum. Az önce de dediğim gibi, yalınlığın bir kokusu var... Çok da güzel değil. Doğru deodorantı ve tütsüyü bulmak önemli.

Nürnberg'den geldiğimde aldığım Southern Comfort az önce bitti.

Yarın gidiyor ama önemli değil; ben, şimdilik, dünyanın tepesinde oturuyorum.

Hiç yorum yok: