Giderken, dünyaya veda etmeye değmesini isterdim. Geldiğimizde, "merhaba" dememize yarayacak bir bilince sahip olamıyoruz ne yazık ki / neyse ki...
Kaygımın özü, karşılayanlarla veya yolcu edenlerle ilgili değil. Anamızın şeyinden çıktığımız andan çok önce başlıyor bizim için yapılan hazırlıklar. Çoğu zaman da, sevgiyle ısıtılmış bir heyecanla yapılıyorlar.
Baymasın şimdi kimseyi bu plasenta?
Geçelim parmaklar!
Haydi gel buraya sevgili çocuk... Yak bir tane...
Sevecekler seni...
Karpuz, peynir, rakı, müzik, öpücük! Özledim!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder